Na co zwrócić uwagę przy zakupie kierownicy rowerowej?

Kierownice rowerowe – ważne tematy:

• Kierownice rowerowe: Do czego służą?
• Kiedy powinieneś zmienić kierownicę
• Różne rodzaje kierownic i warianty, o których musisz wiedzieć
• Konstrukcja i podstawowe rozmiary kierownic rowerowych
  
  • Specyficzna geometria kierownic do rowerów szosowych
  • Kierownice MTB Riser o szerokości 800 mm – czym są?
• Jak szeroka powinna być Twoja nowa kierownica?
• Różne materiały, z których wykonane są kierownice
  • Aluminium – uniwersalny materiał na kierownice
  • Lżej już być nie może – kierownice karbonowe
  • Kierownice stalowe – solidne i przyjemne dla oka
  • Kierownice tytanowe – egzotyczne kierownice klasy premium o imponujących osiągach
• Jakie są zalety zestawów kierownica/mostek?
• Odpowiedni wspornik kierownicy i przydatne akcesoria
  • Punkty styku kierownicy – chwyty i taśmy
• Jak ustawić nową kierownicę
  • MTB – Trail/Tour
  • MTB – Cross Country (XC)
  • MTB – Downhill/Park Riding
  • Rower szosowy/Cyclo-cross – Classic/Performance
  • Rower szosowy turystyczny/Gravel/All-Road
  • Rowery miejskie
  • Zalecenia ogólne 

Ta część roweru, która kiedyś była zwykłym prętem stalowym, wykorzystuje dźwignię do kierowania rowerem, wraz ze wspornikiem kierownicy i widelcem przedniego koła i jest przymocowana centralnie do wspornika kierownicy. Obecnie dostępne są również kierownice będące częścią zintegrowanego zestawu kierownicy i mostka.  
W ciągu ostatnich 100 lat niewiele się zmieniło, jeśli chodzi o koncepcję i funkcję kierownicy rowerowej. Przede wszystkim kierownica może być zakrzywiona lub płaska. Najpopularniejszym typem zakrzywionej kierownicy jest ta używana w rowerach szosowych, podczas gdy płaska kierownica jest używana w rowerach górskich, trekkingowych, miejskich i większości rowerów elektrycznych. Prawdopodobnie nie ma dwóch bardziej przeciwstawnych zestawów kierownic niż opuszczana kierownica używana w opływowych rowerach szosowych i szczególnie szeroka, płaska kierownica używana w rowerach MTB.  
I to by było na tyle, gdyby nie fakt, że istnieją zasadnicze różnice, jeśli chodzi o materiał, średnicę zacisku, prowadzenie kabli i zintegrowane funkcje, nie wspominając o ogromnym wyborze kształtów i kolorów. 

Istnieje wiele powodów, dla których warto zmienić kierownicę w rowerze!  
Najprostszym przypadkiem jest zauważenie nieprawidłowej postawy podczas kilku pierwszych wycieczek na rowerze, pomimo otrzymania obszernych porad, a nawet odbycia jazdy próbnej. Konsekwencja: ból spowodowany niewłaściwym umiejscowieniem ciężaru ciała, np. nieprawidłowo zgiętymi nadgarstkami. Nie chodzi o to, że jeśli chcesz być dobry, musisz cierpieć, lecz raczej o to, że jeśli chcesz się dobrze bawić, powinieneś wybrać odpowiednią kierownicę i upewnić się, że kokpit roweru jest optymalnie dostosowany do Twoich wymagań. Dotyczy to nie tylko kierownicy, lecz także siodełka, sztycy i mostka. Należy również pamiętać, że ciężar ciała rozkłada się inaczej w zależności od pozycji siedzącej typowej dla danego typu roweru: 

Jeśli chcemy umieścić ciężar na kierownicy wskazany w tabeli, musimy również stworzyć kąt prosty między ramieniem a tułowiem. Kąt ten powinien wynosić powyżej 90° podczas jazdy na rowerze szosowym lub XC MTB. Mięśnie ramion, barków i pleców muszą włożyć więcej wysiłku w utrzymanie prawidłowej postawy. 

Być może zechcesz również wprowadzić pewne zmiany po zakupie roweru z drugiej ręki. Może się zdarzyć, że choć geometria kierownicy jest w porządku, pozostałe funkcje nie spełniają Twoich potrzeb. Kierownica może być zbyt ciężka, mieć nieodpowiedni kolor dla Twojego wyglądu, być zbyt wąska dla stylu jazdy, który chcesz uprawiać, mieć zbyt mało opcji mocowania akcesoriów lub po prostu mieć niewłaściwą geometrię. 

Niestety innym powodem zmiany kierownicy jest wypadek lub upadek. Kierownicę wykonaną z włókna węglowego, lecz także pękniętą lub wgniecioną kierownicę wykonaną z metalu, należy wymienić po wypadku, podobnie jak wszelkie inne uszkodzone części kluczowe dla przenoszenia energii. Być może zastanawiasz się co w przypadku zwykłego przewrócenia się roweru?  
W takim przypadku należy zadać sobie pytanie: na co spadł lub gdzie się przewrócił? Jak szybki był upadek lub jak duża siła została wywarta? Podobnie jak po wypadku, wstępne oględziny dadzą Ci kilka wskazówek, czy nie ma poważniejszych uszkodzeń – przydatna będzie latarka. Jeśli masz kierownicę z włókna węglowego, zwykłe zadrapanie może prowadzić do niekontrolowanych mikropęknięć tworzących się głęboko w materiale, powodując rozwarstwienie z konsekwencjami zagrażającymi życiu. Jeśli rysa okaże się pęknięciem lub dziurą, zdecydowanie zaleca się wymianę kierownicy. Jeśli po obejrzeniu roweru nic nie rzuca się w oczy, następnym krokiem powinno być wykonanie testu obciążeniowego na stojąco. Jeśli kierownica wydaje się bardziej wyginać lub wydawać sporadyczne dźwięki podczas ciągnięcia, skręcania lub obciążania jej, należy zachować szczególną ostrożność. W razie wątpliwości zawsze można poprosić o radę personel specjalistycznego warsztatu. 
Jeśli kierownica wykonana jest z aluminium, stali, a nawet z tytanu, widoczne wgniecenia i odkształcenia są wyraźnymi czynnikami wskazującymi na konieczność wymiany. Zarysowania powierzchni rzadko są tak niepokojące, jak w przypadku karbonu. Z drugiej strony pęknięcia są zwykle wyraźnie widoczne i szybko działają jak z góry określone punkty przerwania. 

Mówiąc o awariach, nie bez powodu kolarze pro-tourowi zmieniają swoje rowery szosowe po kilku tysiącach kilometrów jazdy wyczynowej i ponad 2000 W mocy szczytowej. Pod wpływem dużych obciążeń statycznych, a także zmian obciążenia, elementy metalowe, w tym kierownice rowerowe, mogą ulegać deformacji i uszkodzeniom zmęczeniowym. Różne metale mają różne poziomy odporności na pęknięcia. Oznacza to, że w zależności od tego, jak kruchy jest materiał, albo najpierw nieco się ugnie i odkształci, zanim pęknie pod wpływem większego obciążenia, albo pęknie od razu. 

Okazuje się, że potrzebujesz nowej kierownicy do swojego roweru. Stara kierownica niekoniecznie musi od razu trafić do kosza. Można je wykorzystać jako wieszaki na ubrania lub stojak na rowery.  

Jeśli szukasz kierownicy rowerowej w Internecie, znajdziesz wiele różnych stylów. Chcielibyśmy podzielić się z Tobą informacjami na temat najpopularniejszych typów kierownic, aby pomóc Ci być na bieżąco. 

• Kierownice do rowerów szosowych
  Ten rodzaj kierownic wygina się w dół, tworząc tzw. drop, czyli różnicę między wysokością pod piętami i pod palcami
  Umożliwiają rowerzyście zajęcie aerodynamicznej pozycji i większą kontrolę
  Warianty: kierownice do rowerów szosowych – kierownice do rowerów torowych – kierownice do rowerów terenowych/gravelowych
• Kierownice do rowerów górskich
  Płaska kierownica z jednym lub kilkoma zagięciami, lecz tylko jednym poziomem na końcach do chwytania
  Od 600 do 800 mm szerokości i więcej dla optymalnego transferu energii i kontroli
  Warianty: płaskie kierownice – kierownice typu Riser
• Kierownice do rowerów miejskich/trekkingowych
  Kierownica z jednym lub kilkoma zagięciami, z jednym poziomem na końcach do chwytania
  Kierownice typu Butterfly charakteryzują się kilkoma zagięciami w kształcie litery C na końcach
  Od 550 do 700 mm szerokości
  Warianty: płaskie kierownice, zakrzywione kierownice z odchyleniem do tyłu, kierownice motylkowe, kierownice trekkingowe
• Kierownice triathlonowe/do jazdy na czas
  Kierownice typu kompozytowego składające się z podstawowej kierownicy i dodatków – przedłużenia i podpórki pod ramiona oznaczają, że kolarze mogą uzyskać specjalną pozycję aero/triathlonową
• Kierownice BMX/Dirt
  Specjalny rodzaj kierownicy typu Riser dla lepszego transferu energii i jeszcze większej stabilności

Podobnie jak w przypadku samych rowerów, istnieją niezliczone modele i odmiany kierownic, które czasami trudno sklasyfikować. Szczególną popularnością wśród rowerzystów w segmencie kolarstwa szosowego premium i kolarstwa górskiego cross-country cieszy się specjalna zintegrowana kierownica / mostek. Dlaczego tak jest, dowiesz się w sekcji: Jakie są zalety zintegrowanej jednostki kierownicy i mostka? 

A zatem musisz zmienić kierownicę i, w oparciu o przegląd różnych typów kierownic, zidentyfikowałeś odpowiedni typ dla siebie. Być może szukasz kierownicy do roweru szosowego lub gravelowego, a może szukasz kierownicy typu Riser. Jednak w Internecie tego rodzaju kierownice są dostępne w niezliczonych szerokościach, średnicach i wzorach. By ułatwić sobie wybór odpowiedniego modelu, czytaj dalej, aby dowiedzieć się wszystkiego, co musisz wiedzieć o podobieństwach i różnicach w geometrii kierownic drop i MTB. 

Wszystkie kierownice rowerowe są przymocowane do mostka, z wyjątkiem zintegrowanych kierownic, więc musisz wybrać kierownicę o średnicy zewnętrznej pasującej do wewnętrznej średnicy zacisku mostka. 

Kierownice w najnowszych rowerach szosowych i MTB trailowych mają zazwyczaj zbyt dużą średnicę zacisku wynoszącą 31,8 mm. Umożliwia to producentom komponentów osiągnięcie odpowiedniego stosunku wagi do sztywności. Oczywiście istnieją również specjalne typy, takie jak super stabilne kierownice zjazdowe o średnicy zacisku 35 mm. Niezwykle solidne kierownice są teraz używane również w najnowszych hardcorowych rowerach MTB i E-MTB do agresywnego enduro i freeride. Zapewniają one stabilność i sztywność wymaganą do wywierania dużego nacisku. 31,7 mm jest rzadko spotykane w rowerach MTB i szosowych. Kierownice o tej średnicy są niemal wyłącznie produkowane we Włoszech i bez problemu pasują do wsporników kierownicy zaprojektowanych dla kierownic 31,8 mm. Jeśli posiadasz klasyczny rower, czyli taki ze wspornikiem kierownicy typu quill, może się zdarzyć, że będziesz potrzebować kierownicy o średnicy 25,4 lub 26,0 mm. Starsze rowery górskie z gwintowanymi widelcami często mają płaskie lub pionowe kierownice o średnicy zacisku 25,4 mm, natomiast kierownice w wielu zabytkowych rowerach szosowych mają średnicę zacisku 26,0 mm. Cieńsze sztyce często wyglądają lepiej w stalowych rowerach szosowych i górskich. Średnicę można zmierzyć samodzielnie za pomocą suwmiarki z noniuszem, jednak często średnica, szerokość i odchylenie do tyłu są wydrukowane na kierownicy w miejscu mocowania zacisku. 

Podczas gdy pozycja zacisku na kierownicy ma jedną średnicę, sekcje chwytów mają inną. Jest to często standard w nowoczesnych kierownicach rowerowych, mierzący 22,2 mm na płaskich kierownicach i 23,8 mm na kierownicach rowerów szosowych. 

Kierownica MTB może mieć odchylenie do tyłu wynoszące 9°. Kąt ten opisuje, jak bardzo kierownica odchyla się do tyłu w poziomie w kierunku powierzchni mocowania. Oprócz tego pręty mogą wyginać się w innych kierunkach. Standardowe kierownice MTB mają odchylenie do tyłu 6-9°, natomiast kierownice do rowerów trekkingowych, miejskich, a nawet miejskich rowerów elektrycznych często mają odchylenie do tyłu 17° i więcej. W połączeniu z pochyleniem do góry (pionowe wygięcie), rowerzysta może siedzieć w wygodnej, wyprostowanej pozycji. Kierownice znane jako ergo stają się coraz bardziej popularne w rowerach MTB do jazdy turystycznej, a kąt 12° zapewnia większy odchylenie do tyłu. 

Jak już wspomniano podczas omawiania zagięcia Backsweep, większość rowerów MTB i niektóre rowery szosowe mają również kierownice z uniesieniem, tzw. Upsweep. Opisuje kąt, pod jakim kierownica wygina się pionowo po zacisku. Jeśli kierownica obraca się w dół od wyimaginowanej linii narysowanej na powierzchni mocowania, nazywane jest to Downsweep. 
Jeśli kierownica z Upsweepem byłaby ustawiona pod tym samym kątem, kierownica podążałaby stromo w górę i prosto w powietrze. Z tego powodu cechują się one kolejną zmianą kąta, aby zapewnić dobrą powierzchnię chwytną. Różnica wysokości między powierzchniami chwytającymi i zaciskającymi jest znana jako wznios i jest to szczególna cecha w kierownicach MTB typu Riser, a także w kierownicach opuszczanych dla lepszej kontroli w terenie, np. podczas jazdy po szutrze. Kierownica MTB typu Riser oznacza, że rowerzysta może siedzieć w bardziej wyprostowanej pozycji z większą wagą z tyłu, co umożliwia lepszą jazdę na szybkich szlakach oraz na skokach i spadkach podczas zjazdów. 
Istnieją zasadnicze różnice między kierownicami używanymi w rowerach górskich i szosowych, które teraz omówimy, badając ich specyficzną geometrię. 

Let’s begin with one of the most important selection criteria: handlebar width.  
The width for drop bars on road bikes is typically measured at the lowest point of the drops, where the brake levers are mounted. Manufacturers measure the distance in centimetres or millimetres either from the centre of each drop, or from the outside of each drop. Furthermore, the measurements printed on drop handlebars will indicate the width between the grip sections of the tops. On gravel bikes, for example, the width at the drop ends may be larger, so riders can be more in control of their bike, and this is achieved with flared drops. 

What’s the Benefit of Tops and Drops?  
Besides providing additional gripping options, the drop part of bicycle handlebars means that the rider can be more in control when braking and allows for an efficient transfer of energy during sprints as well as optimal aerodynamics.   The drop is the distance your hands have to travel between the top part of the bar to the lowest part, in other words, the height difference between the tops and the drops. There are different recommended drop sizes depending on your body measurements and how you intend to use your road, cyclo-cross or gravel bike. 
Well-trained competitive riders and cyclists with full mobility can confidently use handlebars with a drop measuring over 130 mm. In combination with a large saddle-bar drop (difference from the saddle to top handlebars), riders can achieve a particularly aerodynamic position when riding in the drops. Riders use handlebars with a drop measuring less than 130 mm if their back is a little less flexible and if it doesn’t come down to every last milliwatt.  
These handlebars are ideal for cyclists who want to achieve moderate average times covering longer distances or spending full days being active on their road bike. It’s also common nowadays for cyclo-cross and gravel riders to use handlebars with a drop smaller than 130 mm too, and some gravel bikes have drops which are only around 100 mm. This has the advantage that riders can quickly and safely gain as much control as possible when riding in the drops, even when going off-road. 

There is another important factor that decides whether cyclists can ride comfortably in any position in the drops: the reach. This describes the horizontal distance to the handlebars and is decisive for a rider’s grip on the shift/brake levers. Bikes for road or track races are more likely to have a reach over 80 mm, whilst touring, cyclo-cross and gravel bikes with drop bars, for example, often have a reach under 80 mm. 

Drop and reach alone, however, are not enough to properly assess the full gripping options and potential of drop handlebars. If your handlebars are defect and you’re looking to replace them with a similar model, you should also note the exact shape of the drop. There are three basic kinds when it comes to road bars: 

In order to achieve optimal aerodynamics, drop bars should be as narrow as possible, with a drop that’s as low as possible.  
Many athletes and hobby cyclists were of this opinion 10 and more years ago, but thanks to inspiration from the worlds of bikepacking, cyclo-cross and gravel, some comfort has managed to find its way into the sport with flared, downsized drops. Flared drops extend out from the tops at an angle larger than 90 degrees. Even just a small flare can make a huge difference in terms of comfort when riding in the drops. It’s easier for riders’ arms to move past the tops and it also means they’re not as fully extended. Gravel and all-road handlebars can even be flared by 30° or more.  
This kind of handlebars brings the best aspects of road and MTB bars together: an aerodynamic position for longer straight stretches paired with excellent leverage and braking control on gravel trails. Flared models are easy to find on the BIKE24 online store by using a filter in the drop bars category. Most handlebar models with flared drops also feature a drop outward bend. In conjunction with the flare, this outward bend at the end of the drops makes for an even more comfortable grip angle. Handlebars with these additional features can be recognised by the varying widths at the tops, drops and bar ends.  

W przeciwieństwie do kierownic szosowych, szerokość kierownic rowerów górskich jest zawsze mierzona od końca do końca i prawie na pewno jest podawana w milimetrach. Im szersza kierownica, tym większa kontrola i dźwignia osiągana podczas jazdy na rowerze górskim. Kierownice MTB o szerokości 800 mm są ogólnie postrzegane jako dość szerokie i są używane głównie w kategoriach od enduro po downhill. Ale pozostaje pytanie: czym jest kierownica MTB typu Riser? 
Wzniesienie opisuje różnicę wysokości między powierzchnią chwytającą i zaciskającą. Jeśli kierownica roweru górskiego nie ma wzniosu, tj. 0 mm, nazywana jest kierownicą płaską,
a jeśli ma wznios, np. 20 mm, nazywana jest kierownicą pionową. Istnieją również kierownice z ujemnym wzniosem. Są one preferowane w kolarstwie przełajowym, a czasami w zjazdowym, wraz ze wspornikiem kierownicy ustawionym pod kątem w dół. Pozytywny wzrost pozwala na bardziej wyprostowaną, a tym samym wygodniejszą pozycję. Rowerzysta przenosi większą część masy ciała na tył, dzięki czemu nacisk na przednie koło jest mniejszy. Płaskie kierownice lub te z ujemnym wzniosem oznaczają jednak, że pozycja rowerzysty jest bardziej pozioma, a także bardziej aerodynamiczna. Kierowca przenosi większą część masy ciała na przód, wywierając większy nacisk na przednie koło.  
Kierownica MTB o szerokości 800 mm oznacza, że rowerzysta ma dużą kontrolę, a jednocześnie siedzi wygodnie. 

Aby odpowiedzieć na to pytanie, musimy dokonać rozróżnienia między drop barami i flat barami.  

W przypadku kierownic typu drop bar obowiązuje zasada: szerokość kierownicy = szerokość stawu barkowego +/- 2 cm. Powinno to dać przybliżoną wartość, którą można wykorzystać jako punkt odniesienia przy wyborze odpowiedniej szerokości. Rowerzysta o średnim wzroście prawdopodobnie poczuje się komfortowo na rowerze szosowym z kierownicą o szerokości 46 cm i będzie mógł oddychać nieco swobodniej niż na modelu z kierownicą o szerokości ramion. Większość kierownic w BIKE24 jest dostępna w odstępach co 2 cm, od 38 do 46 cm szerokości. W przypadku szczególnie smukłych rowerzystek, wiele kierownic typu drop bar dostępnych jest na życzenie także w szerokości 36 cm. Miłośnicy tras przełajowych i szutrowych preferują nieco szersze kierownice. Kierownice z rozszerzonymi dolnymi chwytami i zagięciem na zewnątrz, które mają zwiększoną szerokość między końcami, zapewniają większą dźwignię, a tym samym lepszą kontrolę.  

Szerokość kierownicy roweru górskiego, trekkingowego i miejskiego zależy od rowerzysty, roweru i sposobu jego użytkowania. Szersza kierownica może poprawić stabilność, pokonywanie zakrętów i kontrolę.  

Niemniej jednak należy zauważyć, że dźwignia znacząco zależy od kąta nachylenia głowy, długości wspornika kierownicy, szerokości kierownicy i oczywiście rowerzysty. Dźwignia powinna umożliwiać balansowanie rowerem i obracanie go z wystarczającą prędkością. Jeśli jeździsz na rowerze zjazdowym ze wspornikiem kierownicy 50 mm i luźnym kątem główki ramy poniżej 65 stopni, sensowne może być użycie kierownicy o szerokości 800 mm. Jeśli jednak jeździsz na rowerze trekkingowym ze wspornikiem kierownicy 100 mm i kątem główki 70 stopni, będziesz w stanie wygenerować wystarczającą dźwignię dzięki kierownicy o szerokości 600 mm.  
Nie trzeba dodawać, że wywierana siła zależy również od tego, kto jedzie na rowerze. Jeśli drobny mężczyzna lub kobieta jeździ na rowerze z kierownicą o szerokości 800 mm, musieliby unosić łokcie lub wywierać pełny nacisk na ramiona, aby wyprostować plecy i utrzymać domyślną pozycję podczas jazdy. Oznacza to, że gdy tylko przejdą do aktywnej pozycji, gotowej do jazdy, praktycznie wykonują wyciskanie, a na ich ramiona wywierany jest zbyt duży nacisk. Sterowanie i prowadzenie prawie na pewno ulegną pogorszeniu. W takim przypadku należy zmniejszyć szerokość kierownicy, a także sprawdzić jej kształt oraz długość i kąt wspornika kierownicy. Jeśli jednak osoba o wzroście powyżej 185 cm jeździ na rowerze z kierownicą o szerokości 800 mm, będzie zrelaksowana i utrzyma stabilność oraz będzie w stanie wygenerować wystarczające napięcie i moc w obręczy barkowej tam, gdzie jest to wymagane. Ogólnie rzecz biorąc, szerokość kierownicy powinna umożliwiać jazdę w wygodnej pozycji domyślnej. W optymalnej pozycji domyślnej ramiona będą lekko zgięte, łokcie skierowane w dół, a ramiona lekko obrócone na zewnątrz. Pozycja ta umożliwia w razie potrzeby szybką zmianę na pozycję aktywną, np. na początku szlaku lub podczas awaryjnego hamowania w ruchu ulicznym. 

Kolejnym czynnikiem, który ma znaczenie przy wyborze szerokości kierownicy, jest aerodynamika. Szczególnie szeroki uchwyt w połączeniu z wyprostowaną pozycją siedzącą może powodować nieprzyjemny wzrost oporu wiatru. Będziesz także mniej w stanie przejechać przez ciasne przestrzenie, takie jak między dwoma drzewami lub dwoma zatrzymanymi samochodami w ruchu, aby dotrzeć do świateł. Szeroka kierownica może również stanowić problem podczas przechowywania roweru w domu lub w piwnicy.  

Jeśli jeździsz na rowerze górskim, masz do wyboru kierownice o szerokości od 600 do 800 mm. Rowery trekkingowe mogą mieć albo płaskie kierownice, jak rowery MTB, albo kierownice z ogromnym wygięciem do tyłu, ale tylko przy szerokościach od 600 do 660 mm. Specjalne kierownice do rowerów miejskich są często dostępne w szerokościach około 600 mm, a także z jeszcze większym pochyleniem do tyłu. Taki kształt oznacza niewielkie obciążenie ramion i dłoni. 
Jedną z głównych zalet prostych kierownic jest to, że można je skracać według potrzeb, o ile zezwala na to producent. 

Niezależnie od tego, czy chodzi o MTB czy kierownice typu drop, często najważniejsze jest ich przetestowanie w trakcie jazdy. Ponieważ zakup całej gamy kierownic rowerowych jest po prostu niewykonalny, wielu sprzedawców rowerów oferuje opcję indywidualnego dopasowania roweru, tak jak robią to sklepy BIKE24.

Solidne aluminium, elegancka stal, super lekkie włókno węglowe czy rzadki tytan? Jesteśmy tutaj, aby pomóc Ci wybrać odpowiedni materiał, abyś mógł skoncentrować się na wygrywaniu wyścigu.  

Możesz filtrować według materiału w sklepie internetowym BIKE24 w poszukiwaniu zarówno kierownic MTB, jak i szosowych. Idealne kierownice szosowe powinny być lekkie, wytrzymałe i sztywne do sprintu, podczas gdy kierownice MTB powinny być stabilne, wytrzymałe, a jednocześnie lekkie. 
Jeśli chodzi o kierownice, ludzie często mówią o sztywności, której nie należy mylić ze stabilnością. Sztywna kierownica ma niewielką elastyczność, dzięki czemu energia generowana przez rowerzystę może być optymalnie przenoszona tam, gdzie jest potrzebna. Z drugiej strony, stabilne kierownice mogą być bardzo odporne na złamania, lecz nadal mają elastyczne końcówki, dzięki czemu nie pękają pomimo tego, jak bardzo się wyginają. Wszystkie materiały kierownicy rowerowej mają swoje miejsce, ale są też plusy i minusy pod względem wagi, wyglądu, konstrukcji, stabilności, sztywności i trwałości. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej. 

Aluminium is the most common type of material used for handlebars. It has a relatively low weight whilst also being particularly good at taking the stress and strain put on handlebars when cycling. In terms of making the material into actual handlebars, it is comparatively easy to shape, forge and finish. The simple manufacturing process also has a positive impact on the price. But how does this material perform? An aluminium alloy is always produced when making the base material. Many manufacturers print the type, such as 6061-T6 or 7050, directly onto the handlebars. 6000-series aluminium alloys include those made from raw aluminium, magnesium and silicon and 7000-series alloys are those made from raw aluminium and zinc. In rare cases, alloys in the 2000 series are used, which denotes those made from aluminium and copper. Additions such as T6 indicate whether the alloy has been heat-treated to strengthen it.  

In addition to the material composition, how the tube is butted also plays a key role in what properties the final material has. The basic tubes can be heated as required and then reshaped using a special extrusion press, so the tube walls are thicker at points subjected to greater strain when viewed as a longitudinal section. These points include the clamping surface and when the bars first start to curve. The thickness of the tube at the bar ends can be reduced even further with more complex butting. Subsequently, any excess material on the width is simply cut off. This material optimisation process also takes place for steel and titanium handlebars. After the tube has been curved to the geometry desired, most aluminium bars have to be left to cool so that they can then be anodised, for example. Anodising involves converting the surface of the aluminium into a uniform protective oxide finish with high resistance to corrosion. In addition to protection, anodising also makes it possible to achieve an amazing and consistent colour effect.  

6000-series aluminium is usually used for cheaper bicycle handlebars and components. Thanks to the properties of the alloy, the material offers some advantages in terms of durability, the first one being that 6000-series aluminium initially starts to slowly deform following too many changes in load before it breaks. Furthermore, it is easier to anodise and so the handlebars as a whole are cheaper to produce. Generally speaking, however, a 6000-series aluminium alloy is less strong and less stable than 7000- or 2000-series alloys. To compensate for this, handlebars made from this kind of alloy have to have thicker walls, which in turn adds weight. With regard to the rigidity that can be achieved, it is in no way inferior to the other alloys with a corresponding tube cross-section. When it comes to weight, 6000-series aluminium handlebars are towards the lower end of mid-range or in the mid-range itself compared to all the materials used. The differences here depend on wall thickness optimisation. Modern road bars from 6000-series aluminium and with a width of 44 cm come in at approximately 300 g.  
MTB riser bars from the same material with a width of around 760 mm and a diameter of 31.8 mm easily come in at over 340 g. 
Handlebars from 2014, 7050 or 7075 aluminium weigh less and are stronger, or that is to say, more stable. By way of comparison, MTB handlebars made from 7075 aluminium which are equally wide and just as thick at the clamping surface can weigh 300 g or less.  

Lightweight road bars made from 7000-series aluminium can even weigh under 260 g. Bicycle handlebars made from high-quality aluminium alloys may be more expensive, but they still have a very good price-to-performance ratio. This is due to the greater effort involved in butting and shaping them, as well as generating the anodised finish.

Kierownice rowerowe wykonane z włókna węglowego szturmem podbiły profesjonalne kolarstwo w połowie lat 90-tych. Obecnie są one również pierwszym wyborem dla aktywnych rowerzystów hobbystów, którzy chcą uzyskać najwyższy poziom stabilności przy wyjątkowo niskiej wadze. Ale czym dokładnie jest włókno węglowe? Materiał znany jako CFRP to kompozyt wykonany z plastikowej matrycy osadzonej włóknami węglowymi, powszechnie znany jako polimer wzmocniony włóknem węglowym. 
Dodane włókna węglowe są bardzo lekkie i gwarantują wytrzymałość na rozciąganie, co oznacza, że plastik może być również wykorzystywany do produkcji rowerów. Na tym zalety się nie kończą: podczas gdy metale wytrzymują naprężenia wywierane na nie równie dobrze we wszystkich kierunkach, włókno węglowe najlepiej radzi sobie z naprężeniami w kierunku włókien. Oznacza to, że włókna lub warstwy (znane jako preimpregnaty włókien węglowych) w kierownicach z włókna węglowego mogą być ukierunkowane w sposób dostosowany do kierunku naprężeń, które na nie oddziałują. Po przeprowadzeniu obszernych obliczeń, symulacji i testów na szeregu prototypów w laboratorium testowym, obszary narażone na naprężenia mogą zostać wzmocnione, podczas gdy w innych miejscach można zaoszczędzić na materiałach. W rezultacie powstają części, które są wyjątkowo lekkie i tak stabilne, dzięki czemu z włókna węglowego można bez obaw wykonywać nawet kierownice do rowerów zjazdowych.  

W porównaniu do swoich aluminiowych odpowiedników, lekkie szosowe sztyce z włókna węglowego o szerokości 44 cm ważą tylko około 180 g, a mimo to są w stanie w pełni wytrzymać naprężenia i obciążenia. Kierownica MTB enduro o szerokości 760 mm wykonana z włókna węglowego waży średnio 190 g. Imponujące liczby, które, nie trzeba dodawać, mają swoją cenę. Ale za tę wysoką cenę, w przypadku wielu kierownic wykonanych z włókna węglowego poczujesz każde pojedyncze włókno, a tym samym połączysz się z rowerem podczas jazdy. Wrażenie to generowane jest przez strukturę widoczną na wierzchniej warstwie materiału. Wiązki składające się z 3000 włókien z włókna węglowego 3K są splecione razem, aby nadać nowej kierownicy i całemu rowerowi niepowtarzalny karbonowy wygląd. Oprócz karbonu 3K, kierownice są również dostępne w wykończeniach 12K i UD.  

UD to angielski skrót od „unidirectional” (jednokierunkowe), co oznacza, że wszystkie włókna biegną w jednym kierunku. Leżą one równolegle do siebie w plastikowej matrycy i nie są tkane, co zapewnia bardziej dyskretny wygląd i chłodny, dyskretny styl. Kierownice dostępne w sklepie internetowym BIKE24 mają włókna UD tylko na powierzchni, a struktura karbonu pod spodem składa się z tkanych warstw, aby zapobiec nagłym awariom materiału. Na koniec części są zwykle pokrywane warstwą przezroczystego lakieru lub po prostu polerowane na surowo. Nadal można znaleźć niektóre kierownice z włókna węglowego z lakierowanym wykończeniem, jednak trendem, jeśli chodzi o części z włókna węglowego, jest zdecydowanie pokazywanie tego, co masz. Kierownice, wsporniki kierownicy i inne elementy kokpitu z kolorowymi włóknami, takimi jak czerwone i niebieskie, na górnej warstwie materiału są również rzadkością na rynku, ale przyciągają wzrok.  

Możesz myśleć, że te komponenty są lekkie, delikatne i skupione głównie na wyglądzie, lecz nie masz się czym martwić. Renomowani producenci produkują obecnie swoje kierownice z włókna węglowego zgodnie z najwyższymi standardami jakości na wszystkich etapach produkcji i są one wykonane tak, aby wytrzymać naprężenia i obciążenia oczekiwane podczas jazdy na rowerze, w tym nacisk wywierany na nie z różnych kierunków z powodu zaciśnięcia na wsporniku kierownicy. Podczas montażu kierownicy radzimy postępować zgodnie z instrukcjami producenta i stosować wskazany moment dokręcania śrub zacisków. Jeśli nie masz klucza dynamometrycznego lub pasty montażowej do włókna węglowego, możesz znaleźć to, czego potrzebujesz w BIKE24. 

Podobnie jak w przypadku pierwszych ram rowerowych, stal była również materiałem wybieranym do produkcji pierwszych kierownic. Stal jest nadal wykorzystywana do produkcji kierownic rowerowych dzięki wysokiej wytrzymałości na rozciąganie i szerokiej gamie opcji dalszej obróbki.  
Dostępne kierownice stalowe można podzielić na dwa rodzaje: tanie i szczególnie ciężkie modele wykonane z grubych rur ze stali Hi-Ten oraz kierownice wykonane z wysokiej jakości, cieniowanych chromolowych rur ze stali, które są również dostępne w BIKE24. Jeśli chodzi o rowery, wysokiej jakości stale obejmują hartowane i odpuszczane stopy metali. Oprócz żelaza składają się one z węgla i innych pierwiastków metalicznych, takich jak chrom, molibden i nikiel. Im wyższa proporcja, tym bardziej wzrasta wytrzymałość kierownicy na rozciąganie i odporność na korozję. Stale wysokostopowe zapewniają kierownicom bardziej estetyczny przekrój rur w porównaniu do aluminium, przy zachowaniu rozsądnej wagi. 

Dla porównania, chromolowe drążki kierownicze o szerokości 760 mm ważą często co najmniej 400 g. Co więcej, stalowe komponenty mogą być spawane w celu zwiększenia stabilności, co czyni je szczególnie dobrymi do dyscyplin takich jak BMX. Nowe stalowe kierownice szosowe i inne rodzaje zakrzywionych kierownic świetnie sprawdzają się jako zamienniki dla zardzewiałych stalowych kierownic w starych rowerach szosowych, rowerach do uprawiania randonneuringu, rowerach turystycznych i innych klasykach. W tym miejscu dotarliśmy do drugiej wady stali, oprócz jej wagi: faktu, że jest ona podatna na korozję. Kierownice stalowe, które nie są wykonane ze stali wysokostopowej, muszą być lakierowane lub chromowane, aby zapobiec ich rdzewieniu. 

Stopy stali mają swoje zalety pod względem wytrzymałości i trwałości, a także wyglądu. Ich głównymi wadami są jednak stosunkowo wysoka waga i podatność na korozję.  
Droższy tytan eliminuje te problemy i łączy w sobie zalety lekkiego materiału z najwyższym poziomem stabilności, co skutkuje szczególnie doskonałym stosunkiem wytrzymałości do wagi. Jednocześnie jego skład oznacza, że materiał ten praktycznie nie zna granic pod względem odporności na korozję, co czyni go niezwykle trwałym. Tytan charakteryzuje się również pewnym stopniem elastyczności, co zapewnia prawdziwą zwinność i żywość podczas jazdy na rowerze. To sprawia, że jest to odpowiedni materiał na kierownice rowerowe. Ale czym dokładnie jest tytan? Surowce wchodzące w skład tego stopu są rzadkie, a co za tym idzie drogie: tytan, aluminium i wanad. Czasochłonna i kosztowna jest również ich dalsza obróbka  
Kierownice wykonane z tego materiału są imponującymi dziełami sztuki, z eleganckimi srebrno-szarymi surowymi powierzchniami, które są zwykle polerowane, matowe lub z mieszanym wykończeniem. Jest to możliwe, ponieważ powierzchnia stopów tytanu posiada ochronną powłokę tlenkową. Pod względem wagi tytanową kierownicę można porównać do lekkich kierownic aluminiowych. Tytanowe sztyce z zaciskiem o średnicy 31,8 mm i szerokości 780 mm ważą około 320 gramów. 

Bez wątpienia widziałeś zawody, w których rowery szosowe lub XC mkną obok, a każdy element płynnie łączy się z innymi i każdy szczegół jest dopasowany. Ta najczystsza forma niedopowiedzenia jest osiągana głównie dzięki doskonałej integracji.  
Konfiguracja kierownicy, mostka i widelca była dość krytyczną kwestią pod względem aerodynamiki, a połączenie kierownicy i mostka w jedną całość pozwoliło na znaczne udoskonalenie. Lecz nie stało się to od razu: aluminiowe kierownice szosowe i wykonane z włókna węglowego z zewnętrznym lub wewnętrznym prowadzeniem kabli były prekursorem zintegrowanych zestawów i wciąż są szeroko stosowane. Wraz z wprowadzeniem tego rodzaju kierownic, a także zoptymalizowanych hamulców i manetek, linki przerzutek, powszechnie znane jako „sznurki do prania”, mogły teraz być poprowadzone ciasno wzdłuż kierownicy. Jednak nowo uporządkowany kokpit stworzony dzięki tym kierownicom kończył się na powierzchni mocowania, a turbulencje nadal pozostawały nieprzyjemnym efektem ubocznym.  
Kolejny krok w kierunku czystej konfiguracji został wykonany wraz z wprowadzeniem hamulców tarczowych w rowerach szosowych, a producenci komponentów szybko zdecydowali się zintegrować prowadzenie linek hamulcowych z widelcem i ramą. Nie był to jednak koniec, jeśli chodzi o integrację w kokpicie. Najnowszą nowinką w kierownicach są zintegrowane zespoły kierownicy i mostka wykonane z włókna węglowego i z wewnętrznym prowadzeniem kabli. Tego rodzaju kierownice, po raz pierwszy zastosowane w rowerach szosowych, a później wprowadzone także do rowerów MTB, pod wieloma względami przewyższają konwencjonalne kierownice. 

1. Szczególnie dobry stosunek sztywności do wagi
2. Przewody są w większości poprowadzone całkowicie wewnątrz
3. Ochrona przewodów
4. Lepsza aerodynamika
5. Unikalny wygląd niestandardowej konfiguracji 

Mostek, ster rowerowy i kierownica, a także sztyca, odgrywają kluczową rolę zarówno w utrzymaniu prawidłowej postawy, jak i w estetyce roweru. Przede wszystkim mostek i kierownica muszą być ze sobą kompatybilne w miejscu łączenia, czyli na powierzchni mocowania. Istnieje wiele modeli mostków do rowerów MTB z zaciskami 31,8 lub 35 mm. Należy również zadbać o odpowiednią szerokość mocowania. W przypadku szczególnie szerokich kierownic, takich jak kierownice do enduro, downhillu lub freeride'u, wysoki poziom stabilności można zagwarantować tylko wtedy, gdy wspornik kierownicy zapewnia wystarczające podparcie. Niektóre kombinacje materiałów są zalecane w oparciu o wygląd i właściwości materiału*:  

• Aluminiowa kierownica i wspornik kierownicy
• Stalowa kierownica i wspornik kierownicy
• Wspornik aluminiowy i kierownica karbonowa
• Kierownica i wspornik kierownicy z włókna węglowego
• Tytanowa kierownica i wspornik kierownicy
• Tytanowa kierownica i aluminiowy wspornik

*W przypadku wszystkich kombinacji wyraźnie zalecamy przestrzeganie zaleceń producenta, ze szczególnym uwzględnieniem wskazanych momentów dokręcania. 

Kluczową rolę w stworzeniu Twojej wymarzonej niestandardowej konfiguracji odgrywa również uzyskanie odpowiedniej kombinacji kolorów i tego samego wykończenia powierzchni. Duży wybór kierownic i innych elementów kokpitu dostępnych z aluminium obejmuje części lakierowane i anodowane. Powierzchnia aluminium może mieć piaskowane, matowe lub błyszczące, polerowane wykończenie. Jeśli używasz kolorowych komponentów wykonanych przez różnych producentów lub z różnych serii, przed montażem upewnij się, że ich odcienie są spójne. 
💡Oczywiście najlepszym scenariuszem byłoby, gdyby ster rowerowy, podkładki dystansowe i zacisk podsiodłowy harmonijnie komponowały się z ogólnym wyglądem roweru. 
Z uwagi na to, że fascynacja stalą i tytanem wynika głównie z ich nieskazitelnego, bezbarwnego wykończenia, większość kierownic, mostków i sztyc do nich dopasowanych ma matowe lub błyszczące, polerowane wykończenie. W przypadku tytanu istnieje również możliwość stworzenia unikalnego wyglądu dzięki piaskowanemu wykończeniu. Stalowe kierownice, które nie są wykonane ze stali nierdzewnej, są pokrywane chromem w trosce o ich ochronę. Ostateczny wygląd kierownicy rowerowej wykonanej ze stali nierdzewnej i tytanu uzyskuje się bez dodatkowej warstwy ochronnej.  
Jeśli planujesz połączyć komponenty z włókna węglowego w swoim kokpicie, powinieneś zwrócić uwagę na strukturę wykończenia materiału, taką jak 3K, 6K, 12K lub UD, oraz na to, czy elementy zostały pokryte przezroczystym lakierem, czy nie. 

Z tego powodu wielu producentów oferuje całe linie komponentów o jednolitym wyglądzie. 

Oprócz samej kierownicy, długość i kąt mostka mogą również pozytywnie wpłynąć na Twoją postawę. Więcej informacji na ten temat można znaleźć w artykule: „Jak ustawić nową kierownicę”. 

Pomimo innowacyjnych właściwości materiału, atrakcyjnego wzornictwa i szykownego wyglądu, nawet nowoczesne kierownice rowerowe nadal wymagają chwytów kierownicy lub owijek w punktach styku. Chwyty są niemal zawsze stosowane na kierownicach prostych, podczas gdy owijki są głównie owijane wokół kierownic szosowych i innych zakrzywionych kierownic. Istnieje kilka powodów, dla których kierownice są pokrywane w ten sposób:  

• Izolacja cieplna, szczególnie w zimie
• Większa przyczepność, pozwalająca uniknąć ześlizgiwania się na przykład podczas deszczu
• Amortyzacja, aby lepiej pochłaniać uderzenia i wibracje
• Kolejna opcja personalizacji wyglądu

Chwyty stosowane w płaskich kierownicach są często wykonane z gumy (syntetycznej), silikonu, a czasem z korka lub skóry. Można również stosować kombinacje w celu maksymalnego wykorzystania korzystnych właściwości różnych materiałów. Na końcach kierownic zazwyczaj montuje się zaślepki końcowe. Prostsze modele utrzymują się na kierownicy dzięki tarciu statycznemu. Jeśli chodzi o wysokiej jakości modele, w których materiał uchwytu znajduje się na mocno zaciśniętej tulei lub podstawie, są one znane jako gripy rowerowe. Gripy mogą być zaciskane na jednym lub obu końcach lub wewnętrznie. Gripy rowerowe są szczególnie bezpieczne i nie przesuwają się po drążku. Kierownica powinna również wygodnie leżeć w dłoni, ale nie wszyscy mają dłonie tej samej wielkości. W związku z tym producenci chwytów starają się zwiększyć powierzchnię styku i wsparcie zapewniane przez różne średnice i kształty dostosowane do rozmiaru chwytu. Zapobiega to również zmęczeniu rąk lub niewłaściwemu umiejscowieniu ciężaru ciała. Co więcej, dostępne są również chwyty z dodatkowym wsparciem dla podstaw dłoni, zintegrowane końcówki kierownicy MTB lub jedno i drugie. Podparcie dla podstaw dłoni zapobiega wykręcaniu nadgarstków, co powinno przeciwdziałać dyskomfortowi lub problemom z krążeniem podczas jazdy na rowerze. Końcówki drążków MTB zapewniają rowerzystom turystycznym opcję innej pozycji chwytu na kierownicach MTB lub trekkingowych. Podczas sprintu lub jazdy w terenie górzystym, końcówki drążków umożliwiają również rowerzyście aktywne ciągnięcie kierownicy i wywieranie większego nacisku na pedały. 

Gdy kupujesz nowy rower szosowy lub gravelowy, będzie on dostarczany z kierownicą z nałożoną owijką, która umożliwia spójne pokrycie kierownicy we wszystkich pozycjach chwytu. Tradycyjna owijka na kierownicę jest wykonana z bawełny, korka lub skóry, natomiast nowoczesne warianty są produkowane z pianki EVA. Niektórzy producenci oferują nawet owijki o różnych grubościach w celu lepszego pochłaniania drgań, a także w celu dostosowania do różnych rozmiarów chwytów rowerzystów. W końcówkach drążków rowerów szosowych stosowane są również zaślepki. 

Jeśli nie jesteś fanem plastikowych końcówek lub jeśli już nie raz je zgubiłeś, być może powinieneś rzucić okiem na eleganckie wkręcane zaślepki? Te wysokiej jakości zaślepki mocno przylegają do kierownicy dzięki konstrukcji rozporowej, a także wyróżniają się eleganckim aluminium lub stalą. Dostępny jest również duży wybór sprytnych rozwiązań wśród zaślepek, takich jak zaślepka z wbudowanym mini narzędziem. 

Ustawienie/pozycja kierownicy odgrywa kluczową rolę w zapewnieniu najlepszej postawy podczas jazdy na rowerze. Podstawowa konfiguracja kierownicy zależy od typu roweru, na którym jeździsz i tego, co zamierzasz na nim robić. 

Nieprawidłową postawę zauważysz, gdy poczujesz nieprzyjemne napięcie i ból w szyi, ramionach, plecach i nadgarstkach. Teoretycznie postawa ciała jest prawidłowa, jeśli kręgosłup przyjmuje naturalny kształt litery S, gdy siedzisz na siodełku. Kierownica i siodełko powinny być ustawione w taki sposób, aby miednica była lekko pochylona do przodu, a plecy lekko zagłębione. W tej pozycji najlepiej pracują mięśnie dolnej części pleców i brzucha. Ramiona powinny być lekko ugięte, a łokcie skierowane w dół. Zanim dokonasz modyfikacji, zalecamy zmierzenie i zanotowanie bieżącego ustawienia, abyś mógł je zmienić raz jeszcze w dowolnym momencie. Gdy już wszystko zanotujesz, możesz zacząć dopracowywać swoje ustawienia w celu poprawy postawy.  

Po pierwsze, należy sprawdzić wysokość kierownicy. Postaw rower i zmierz odległość od podłogi do szczytu kierownicy w rowerze szosowym lub, jeśli mierzysz rower MTB, od podłogi do końcówek drążków. Uzyskaną wartość należy uwzględnić w odniesieniu do wysokości siodełka, myśląc o swojej postawie. Ta zależność nazywana jest różnicą wysokości między siodełkiem a kierownicą, ponieważ w większości rowerów szosowych siodełko znajduje się wyżej niż kierownica. Wysokość kierownicy można regulować głównie za pomocą podkładek dystansowych, wspornika kierownicy i podwyższenia kierownicy. Oprócz wysokości kierownicy, ważna jest również odległość między siodełkiem a kierownicą lub hamulcami, a także kąt nachylenia kierownicy. Można tu dokonać regulacji w zakresie długości wspornika kierownicy, odchylenia do tyłu i ustawienia kierownicy. Jeśli chodzi o wygięcie kierownicy do tyłu (backsweep), zazwyczaj obowiązuje zasada: im większe wygięcie, tym mniej górna część ciała musi pochylać się do przodu. Kierownica powinna być ustawiona pod takim kątem, aby Twoje ramiona były lekko zgięte w normalnej pozycji siedzącej. 
💡 Na nowoczesnych kierownicach zwykle drukowane są linie pomocnicze, które pomogą Ci w konfiguracji. 

Poniższe typy rowerów mają następujące podstawowe ustawienia. 

W nowoczesnych rowerach trailowych siodełko i kierownica są często wyważone, aby zapewnić równomierny rozkład masy zarówno podczas podjazdów pod górę, jak i zjazdów w dół. Oznacza to, że górna część ciała rowerzysty jest wygodnie pochylona pod kątem około 55-60° w normalnej pozycji do jazdy, a podczas zjazdu rowerzysta może po prostu przenieść ciężar ciała na tył. Jeśli Twój rower jest wyposażony w teleskopową sztycę podsiodłową, masz nieco większe pole manewru podczas zmiany wysokości kierownicy, a także lepsze prowadzenie zarówno w górę, jak i w dół. Często używane są wygodne drążki pionowe z odchyleniem 9-16°. 

Pozycja, jaką przyjmują kolarze na prawdziwych rowerach przełajowych MTB, jest najbardziej zbliżona do tej, jaką przyjmują zorientowani na osiągi kolarze szosowi i przełajowi. Oznacza to, że rowery te, zoptymalizowane pod kątem wyścigów terenowych, mają również obniżoną kierownicę, lecz jest ona nieco bardziej umiarkowana i wynosi maksymalnie około 5 cm. Górne części ciała zawodników powinny być również pochylone do przodu pod kątem około 40°, co tworzy bardziej sportową pozycję. Ta konfiguracja sprowadza się do stale zmieniającego się profilu tras, którymi jeżdżą. Strome zjazdy wywierają ogromny nacisk na przednie koło, podczas gdy na bardziej płaskich odcinkach liczy się każdy wat, podobnie jak ograniczenie oporu wiatru do minimum. Coraz częściej stosowane są sztyce regulowane, pozwalające na regulację kąta nachylenia kierownicy. Zapewnia to płynną jazdę na zjazdach, które stają się coraz większym wyzwaniem. Oprócz wysokości kierownicy, w osiągnięciu maksymalnej wydajności może pomóc kolarzom także kształt kierownicy. Większość zawodników używa płaskich kierownic z lekkim pochyleniem do tyłu (9° lub mniej). 

Jeśli uwielbiasz przekraczać granice na bardzo stromym terenie, zalecamy zastosowanie innego ustawienia kierownicy niż w przypadku jazdy trailowej oraz użycie specjalnego roweru zjazdowego.  
Ponieważ rowerzyści podczas jazdy w parku lub podczas zjazdów niemal zawsze znajdują się w pozycji atakującej, siodełko pozostaje nisko. Siadają tylko w wyjątkowych sytuacjach, takich jak przejazdy między odcinkami. W związku z tym przód jest wyższy, co ułatwia przeniesienie środka ciężkości na tył i zmniejsza ryzyko przeskoczenia kierownicy.  
Jeśli jednak często wybierasz się do parku na starszym rowerze XC lub rowerze trailowym, możesz rozważyć zastosowanie szerokiej kierownicy do downhillu, nieco wyższego stosu podkładek dystansowych i krótkiego wspornika kierownicy o dodatnim kącie. 
Nie trzeba dodawać, że kokpit w rowerach przeznaczonych specjalnie do zjazdów ma optymalną konfigurację dla tego, czego potrzebują rowerzyści podczas pokonywania trudnych tras zjazdowych. Wyższe są widelce z dużym zawieszeniem, co z kolei oznacza, że kierownica w tych rowerach jest również wyższa. Krótki wspornik kierownicy w połączeniu ze szczególnie szeroką kierownicą do downhillu umożliwia szybkie i efektywne sterowanie. Cechą charakterystyczną kierownic typu downhill riser, szczególnie rzucającą się w oczy, jest wznios, który często wynosi od 25 do 35 mm. Przy średnim kącie nachylenia 8°, zastosowane zagięcie do tyłu (backsweep) jest raczej skromne. 

Zmniejszenie różnicy poziomów między siodełkiem a kierownicą jest szczególnie ważną cechą w typowych rowerach szosowych lub przełajowych, zwłaszcza jeśli nie stronisz od rywalizacji. Różnica wysokości między siodełkiem a kierownicą nazywana jest czasem dropem.  
Czemu to służy? Ciało powinno być ustawione płasko podczas jazdy na górnym chwycie, pochylając się do przodu, aby uzyskać kąt nachylenia w dół, który w przypadku jazdy na dolnym chwycie czasami wynosi mniej niż 20°, co pozwala zmniejszyć opór powietrza i zwiększyć prędkość. Różnica wysokości między siodełkiem a kierownicą wynosząca od 8 do 10 cm nie jest rzadkością wśród profesjonalistów, ponieważ pozwala uzyskać optymalną aerodynamikę. Jeśli chcesz używać swojego roweru szosowego zarówno na bardziej relaksujących wycieczkach krajobrazowych, jak i podczas wymagających treningów czy zawodów, a nawet brać udział w wyścigach przełajowych, możesz zdecydować się na bardziej umiarkowaną różnicę wysokości między siodełkiem a kierownicą wynoszącą od 4 do 6 cm, co zapewni większy komfort i lepszą kontrolę. Pozycję kierownicy można zmienić, tworząc ujemny kąt ze wspornikiem kierownicy i używając niewielu elementów dystansowych lub nie używając ich wcale. Oprócz tego, jak mocno ciało pochyla się do przodu, większa różnica wysokości między siodełkiem a kierownicą zwiększa również kąt między górną częścią ciała a ramionami, osiągając wartość 80-90°.  
Taka postawa powoduje przesunięcie środka ciężkości przed pedały, umożliwiając optymalny transfer energii. Aby utrzymać tę postawę przez dłuższy czas, ciało, ze szczególnym uwzględnieniem mięśni pleców i brzucha, musi przyzwyczaić się do dużego obciążenia. Prawdziwe drążki kierownicy nie mają żadnego podniesienia, a w rzadkich przypadkach posiadają lekkie wygięcie do tyłu wynoszące 2 do 3°. 

Bardziej komfortowe, ale nadal szybkie: tak to wygląda, jeśli chodzi o drążki kierownicy do jazdy turystycznej i dojazdów do pracy, a także w rowerach gravelowych i terenowych. Tego rodzaju rowery mają niewielką różnicę wysokości między siodełkiem a kierownicą (2-3 cm) lub siodełko i kierownica znajdują się na tej samej wysokości. Oznacza to, że górna część ciała jest mniej pochylona do przodu, dzięki czemu jazda jest wygodniejsza przez dłuższy czas. Pozycję tę zwykle tworzy się za pomocą kilku elementów dystansowych i krótkiego trzpienia zamontowanego pod kątem dodatnim. Jeśli jesteś w dobrej formie i dużo jeździsz po szosach na rowerze turystycznym, lub jeśli tylko okazjonalnie używasz uniwersalnego roweru do jazdy po szutrowych ścieżkach, warto rozważyć większą różnicę wysokości między siodełkiem a kierownicą oraz bardziej wydłużoną pozycję. Jeśli jednak jesteś początkującym rowerzystą i będziesz używać roweru z kierownicą szosową do codziennych dojazdów w miejskim ruchu, lub jeśli planujesz zjeżdżać rowerem gravelowym po stromym terenie, powinieneś wybrać minimalną lub zerową różnicę wysokości między siodełkiem a kierownicą oraz bardziej zwartą pozycję. Aby zapewnić większy komfort podczas jazdy turystycznej lub zwiększyć kontrolę w terenie, coraz większą popularnością cieszą się drążki kierownicze z podwyższeniem (10-15 mm) i pochyleniem do tyłu (ok. 4,5-6°). 

Rowery trekkingowe łączą komfort z osiągami turystycznymi. Gdy kierownica jest podniesiona o 5-10 cm, górna część ciała rowerzysty przechyla się pod kątem od 60 do 80°, a kąt między górną częścią ciała a ramionami wynosi około 70-80°. Ustawienie kokpitu w ten sposób zwykle wymaga kilku elementów dystansowych i wspornika pod kątem co najmniej 17°. Jeśli chodzi o kształty kierownic, spektrum jest dość szerokie: wąskie płaskie kierownice z lekkim pochyleniem do tyłu umożliwiają bardziej sportową jazdę i przygody w terenie, podczas gdy kierownice ergo mają wiele zakrzywień w kierunku rowerzysty, co zapewnia relaks i swobodę na dwóch kołach. 

Siodełko w rowerze miejskim przenosi większość ciężaru rowerzysty, jak wspomniano w sekcji „Kiedy należy zmienić kierownicę”. Z tego powodu wspornik kierownicy, elementy dystansowe i kierownica powinny być zoptymalizowane pod kątem rowerzysty siedzącego w pozycji wyprostowanej. Oznacza to, że kierownica powinna być zamontowana dobre 10 centymetrów wyżej niż siodełko. W połączeniu z dużym odchyleniem do tyłu, taka konfiguracja oznacza, że rowery miejskie sprzyjają mocno wyprostowanej postawie. Górne części ciała zawodników powinny teoretycznie znajdować się pod kątem od 90 do 80°, a kąt utworzony między ich ramionami i górnymi częściami ciała powinien wynosić maksymalnie 60°. Duży wznios i duży skok kierownicy do tyłu: rower miejski można natychmiast rozpoznać po dużym skoku kierownicy do tyłu (25° i więcej), a w większości przypadków także po dużym wzniosie kierownicy – nie jest rzadkością wznios kierownicy przekraczający 30 mm. 

Jeśli chcesz bardziej obciążyć przednie koło, czyli kierownicę, możesz zmniejszyć jej wysokość, używając mniejszej liczby podkładek dystansowych. Pod warunkiem, że masz do tego odpowiedni wspornik, możesz również w tym celu zamontować go pod kątem 90°. Chcesz zmniejszyć obciążenie nadgarstków, ramion i szyi? Jeśli pozostało Ci wystarczająco dużo rury sterowej, podnieś kierownicę za pomocą podkładek dystansowych lub wspornika kierownicy o ostrzejszym kącie. Jeśli stabilność roweru nie jest dla Ciebie aż tak istotna, możesz także rozważyć mostek o regulowanym kącie nachylenia. Jeśli masz starszy rower z mostkiem typu quill, jest to jeszcze łatwiejsze. W takim przypadku wystarczy odkręcić śruby zacisku (skierowane w dół w kierunku widelca), aby wyregulować wysokość – należy jednak pamiętać o minimalnej głębokości wsunięcia kierownicy. 

Poza wysokością kierownicy i jej odległością od siodełka, duży wpływ na postawę i wydajność rowerzysty mają także miejsce do siedzenia i geometria ramy. Aby uzyskać optymalne dopasowanie roweru, należy zawsze brać pod uwagę wszystkie elementy systemu.